naaldreiniger of alcohol?

[..]

Ja ik denk dat gekleurd vinyl ook niet echt super van kwaliteit is . Maar het klinkt verder echt super .

[Cyrus]

Zou dat nou echt verschil in kwaliteit maken, die kleur?

[tito]

Vinyl zelf is doorzichtig dus. 

[TANNOY]

Zou dat nou echt verschil in kwaliteit maken, die kleur?

correctie het is virgin 

De plaat weegt het formidabel hoge gewicht van 180 gram en ligt dan ook als een plank op de draaitafel, een ongekende luxe die de luisteraar vrijwaart van wow en subsonische ellende.
Met 180 gram is een Speakerscorner LP plm 1,5x zwaarder dan de oorspronkelijke plaat.

"Virgin Vinyl"; de zwarting van het vinyl bewijst dat grote zorg is besteed aan het vinyl- composiet zonder bijmenging van oud vinyul, welke laatste methode de lp in het verleden vaak zo`n slechte naam bezorgde. Korrelig -niet homogeen persmateriaal - resulteert in ruwe, onrustige, weergave met grove ruis, met name in de achtergrond.

[Cyrus]

Dank voor de uitleg.

Maar als ze "virgin vinyl" gebruiken met witte kleurstof, dan klinkt dat toch net slechter dan zwart vinyl?

[TANNOY]

Dank voor de uitleg.

Maar als ze "virgin vinyl" gebruiken met witte kleurstof, dan klinkt dat toch net slechter dan zwart vinyl?

een kleusrtof of weet ik wat, schijnt vervuilend te zijn!

ik weet ook niet hoe of wat!

[Cyrus]

Maar is witte kleurstof dan vervuilender dan zwarte kleurstof?

[TANNOY]

Samenstelling materiaal en te verwachten problemen:
Vulcanite 7" (early Berliner recording uit 1889):
Is een mix van rubber en sulphur (zwavel), door deze mix word het rubber sterk en elastisch. Dezelfde samenstelling werd (toen) bijvoorbeeld ook gebruik voor het maken zakkammetjes en knopen.



Opslag en te verwachten problemen.
Vulcanite moet in het donker worden bewaard. Licht en warmte maken deze substantie breekbaar en dof. Licht zorgt ook voor een versnelling van het oxidatie proces van het rubber, ook zal de zwavel gaan oxideren en bij een te hoge luchtvochtigheid zal er zwavelzuur ontstaan, dit zuur zorgt voor een vervorming van het oppervlak.
Het productie proces heeft ook bijgedragen aan de nodige problemen zoals:
- Ongelijk krimpen bij het afkoelen zorgde voor het kromtrekken van de platen.
- Gassen in het materiaal lieten blaren achter en harde stukken (niet geheel gesmolten materiaal) zorgde beiden
   voor zeer harde tikken en kraken.
- Tevens zorgde de samenstelling van dit materiaal voor een zeer harde achtergrondruis.

Edison diamond disc.
Samenstelling materiaal.
Deze Edison diamond disc is de eerste grammofoonplaat vervaardigd van een synthetisch materiaal met o.a. Phenol.
Phenol werd ook gebruikt voor de vervaardiging van Bakeliet. Deze platen worden dan ook wel bakeliet platen genoemd.

Opslag en te verwachten problemen.
Langdurige contact met vocht of opslag in een te hoge luchtvochtigheid kan schade veroorzaken aan het oppervlak door middel van vocht absorptie in de toplaag van dit type grammofoonplaat.
De Phenol zelf is een erg stabiel product en zal niet snel in kwaliteit achteruit gaan.
Door vocht in het verpakkingsmateriaal kan er echter toch een aanval plaatsvinden van schimmel die voor oppervlaktebeschadigingen kan zorgen.


Shellac discs.
Samenstelling materiaal.
Dit is waarschijnlijk de enige geluidsdrager waarvan de samenstelling (in het begin van de introductie) bestaat uit  een "dierlijk product". 

Het basis materiaal komt van de Coccus lacca, dit is een schaalinsect dat voorkomt in India en Zuid- Azië. Na zich te goed hebben gedaan aan de vegetatie produceert dit insect een substantie die na dat deze is verhard een beschermend omhulsel vormt. Deze omhulsels (shell) van de lacca worden verzameld en na verschillende behandelingen onstaat er een dunne laag shellac.


De periode dat deze Shellac discs uit een dierlijk product werd samengesteld heeft een aantal jaren geduurd.
Al snel werd deze vervangen door  kunststoffen zoals vinsol en vinyl chloride acetaat als het belangrijkste bestandsdeel, maar de platen blijven de naam Shellac dragen.

Het is moeilijk om i.v.m. het schoonmaken (wassen) van deze grammofoonplaten het verschil te zien tussen echte en naoorlogse shellacplaten.
Omdat de fabrikanten na 1945 allemaal eigen formules gebruikten voor het samenstellen van deze oppervlakte laag is het voorspellen van de houdbaarheid en de behandeling van deze platen eigenlijk alleen na materiaalonderzoek in een laboratorium vast te stellen.

Opslag en te verwachten problemen.
Een hoge luchtvochtigheid is voor Shellac het grootste probleem, bij een luchtvochtigheid hoger dan 50% zal er snel schimmel vorming plaatsvinden en zal de shellac beginnen te ontbinden en los te laten. Hierdoor zal de materiaalruis tijdens het afspelen toenemen. Afspelen kan ook worden bemoeilijkt door het onstaan van klein gaatjes in het oppervlak.

Acetate en Transcription discs.
Samenstelling materiaal.
Deze acetate platen worden vanaf 1930 gebruikt om zelf opnamen te maken (radio enz.), de basis bestaat uit een aluminium plaat die is voorzien van een laagje "nitrocellulose acetate" (later van een laagje cellulose acetate.)
Gedurende de oorlogsjaren bestond de basis door de schaarste van aluminium uit een glasplaat of zelfs uit karton.
Het formaat kan variëren, zo zijn er  7", 10", 12", 14" en 16" discs.
Door het krimpen van de onstabiele oppervlakte laag zijn er vaak barsten ontstaan, dit bemoeilijkt het afspelen van deze platen of maakt dit zelfs onmogelijk

De acetates werden vroeger vaak gebruikt om thuis opnamen mee te maken, men gebruikte hiervoor blancs met een wit label waarop men zelf informatie over de opname kon invullen.

Opslag en mogelijke problemen.
Het bovengenoemde krimpen bij acetate en transcription discs wordt versneld bij een opslag op een te hoge temperatuur en een te hoge luchtvochtigheid.


Vinyl.
Vinyl discs bestaan voor  circa 75% uit polyvinyl chloride en voor 25 % uit stabilisatoren, kleurstof en een antistatische materiaal.
Opgeslagen onder de juiste omstandigheden zal de vinylplaat nog lang meegaan.



poeh!!

[tito]

Maar is witte kleurstof dan vervuilender dan zwarte kleurstof?

Zwart wordt tie door `n toevoeging koolstof. 
Maar of dat per definitie beter zou klinken dan andere kleurstoffen, lees je me niet beweren.
Ken nl prima klinkende gekleurde persingen..
De kwaliteit van `t vinyl zelf speelt nl ook `n rol.

[morph]

"Virgin Vinyl"; de zwarting van het vinyl bewijst dat grote zorg is besteed aan het vinyl- composiet zonder bijmenging van oud vinyul, welke laatste methode de lp in het verleden vaak zo`n slechte naam bezorgde. Korrelig -niet homogeen persmateriaal - resulteert in ruwe, onrustige, weergave met grove ruis, met name in de achtergrond.

Naar mening van (de ervaren platenmaker) Stan Ricker niet:

Stan:    When a record is pressed, you purposefully put too much vinyl in the press, to make sure all the grooves are filled and all the gasses carried out.  So it's like a waffle iron that's overfilled and when you put the two halves together, the extra stuff comes out the edges.  The extra stuff [vinyl] is trimmed off with rotary trimmers, rotary shears, and the trimmings fall into a big drum.  Then it's collected in one place and chopped up and cleaned and vacuumed to get dirt and impurities out of it.  And it also is brought through a magnetic field to make sure that any metallic particles that might be in there are also removed.  Then the stuff is ground up into the same size particles as the original, which look like mouse turds.  It's about that size.  Then the regrind is all blended together with virgin material and the mixture goes through the machinery, where it's heated, blended and extruded at some 300 odd degrees, becomes another "patty," and starts its life over again.

A lot of pressing-people don't like to talk about regrind or admit to its use, but re-cycling overage is an economic as well as environmental reality. Regrind vinyl has already had a lot of the volatiles cooked out of it during its first go-around through the press, so by definition, it's stiffer than virgin material.  It therefore has better [or at least different] high frequency playback characteristics than does virgin vinyl. I encourage people, when they want to make a record that's got a lot of snap or bang to it, as in DJ dance-club music, to get as high a percentage of regrind in the vinyl as they can get, consistent with the quality that they want.

bron

[TANNOY]

ben benieuwd waar nu de waarheid ligt!

[Cyrus]

Maar is witte kleurstof dan vervuilender dan zwarte kleurstof?

Zwart wordt tie door `n toevoeging koolstof. 
Maar of dat per definitie beter zou klinken dan andere kleurstoffen, lees je me niet beweren.
Ken nl prima klinkende gekleurde persingen..
De kwaliteit van `t vinyl zelf speelt nl ook `n rol.

Klopt, dat heb je niet gezegd. Dat was een stelling van Tannoy. 

Ik denk zelf ook dat de kwaliteit van het vinyl zèlf relevant is, de kleur op zich maakt volgens mij niet uit. Maar er zijn mensen die menen dat de kleur wél uit maakt, en daar zoek ik dan een verklaring voor.

[TANNOY]

mischien had ik het beter moeten neerzetten..


gekleurd vinyl is over het algemeen wat ik weet niet zo best?

het( oude) DECCA  vinyl schijnt een goede norm te zijn geweest!

zo beter!!

 

[tito]

zo beter!!

Nu nog de onderbouwing van die decca norm.. 

[Cyrus]

Nou, het is niet mijn bedoeling mensen op woorden te vangen 

Ik lees altijd wel graag een argumentatie achter een bewering, dan kan ik begrijpen waarom iemand iets stelt.

Ongeacht de taalvaardigheid of de (on)handigheid waarmee iemand iets hier neerzet. Dat vind ik zelf eerlijk gezegd van ondergeschikt belang (tenzij het écht misverstanden zou opleveren).