• Welkom bij Audiofreaksforum, Audio, Hifi, Luidsprekers, Buizen. Graag inloggen of registreren.
 

Het grote AFNDC ontrafel topic

Gestart door begtjuh, 21 december 2018, 13:01:55

Vorige topic - Volgende topic

begtjuh

Op verzoek van mede AFNDC lid Rood hierbij het eerste deel van de Canon Italo Disco.
Ooit begonnen als een flauwe Kerstgrap een jaar of 7 geleden. Het document van toen heb ik wel al deels weer moeten actualiseren, omdat de meeste YouTube linkjes in het originele document inmiddels niet meer werken. Tweede deel volgt z.s.m. op veler verzoek  :angel:
Sombreros are not metal

begtjuh

Canon Italo Disco – alle nummers achter elkaar:

1.   Ago – Computer (In My Mind)
2.   Albert One – Turbo Diesel (Extended Turbo Mix)
3.   Aleph – Fire On The Moon (Dutch RMX)
4.   Azoto - San Salvador
5.   Baby's Gang – America (Swedish Remix)
6.   Baltimora - Tarzan boy (extended version)
7.   Barbie – Barabba (Original Version)
8.   Bobby Orlando - She Has A Way
9.   Brian Ice – Talking To The Night (12 inch)
10.   Camaro's Gang – Ali Shuffle (New Remix)
11.   Carl Max – Bolshevita
12.   Cerrone – Supernature
13.   Chaplin Band – Il Veliero (12 inch)
14.   Charlie – Spacer Woman
15.   Club House - Do It Again With Billie Jean (12 inch)
16.   Coccobello - Coccobello (Extended)
17.   Cruisin' Gang - High Fashion Italo Remix Vol 3 Side A (Ben Liebrand)
18.   Cyber People – Void Vision (Extended Version)
19.   Dance Department – Paradise
20.   David Lyme – Bambina
21.   Den Harrow – To Meet Me (A-Version)
22.   Digital Emotion – Get Up (Special Effects Mix)
23.   Doctor's Cat – Feel The Drive
24.   Easy Going – Baby I Love You
25.   Eddy Huntington - U.S.S.R. (12 inch)
26.   Electric Workers - Robot Is Systematic
27.   Evada – Ooh, My Love
28.   F.P.I. Project – Going Back To My Roots (Rich In Paradise)
29.   Fake – Another Brick
30.   Fancy – Bolero (Hold Me In Your Arms Again)
31.   Fun Fun – Happy Station
32.   Gary Low – La Colegiala (12 inch)
33.   Gaz Nevada – I.C. Love Affair
34.   Gazebo – I Like Chopin
35.   Gino Soccio - Try It Out (12 inch)
36.   Giorgio Moroder - Chase (Original 12' Version)
37.   Grant Miller – Break Away (Extended)
38.   Harry Thumann - Underwater (12" version)
39.   Hipnosis – Pulstar
40.   Hugh Bullen – Alisand
41.   Ivan - Fotonovela (12 inch)
42.   Jock Hattle – Crazy Family
43.   Joe Yellow – Lover To Lover (For Sale)
44.   Kano – Another Life
45.   Ken Laszlo – Glasses Man (12 inch)
46.   King Kong & D'Jungle Girls – Boom Boom Dollars
47.   Koto – Jabdah
48.   La Bionda – One For You, One For Me
49.   Laserdance – Humanoid Invasion
50.   Latin Lover - Casanova Action (Vocal)
51.   Lee Marrow – Shanghai
52.   Leslie Mandoki Feat. Eva Sun – Korea
53.   Lime – Unexpected Lovers (Original)
54.   Linda Jo Rizzo – Perfect Lover (Extended Version)
55.   Luca Coveri - Do It Again (Club Mix)
56.   Lucia - Marinero (Vocal Remix)
57.   Luisa – Parole
58.   Madigan - Ice Cold Love
59.   Magazine 60 - Don Quichotte
60.   Martinelli – Cenerentola (Cinderella)
61.   Massara – Margherita
62.   Max Him – Lady Fantasy (12 inch)
63.   Mike Mareen – Love Spy (Night Mix)
64.   Miko Mission – How Old Are You (12 inch)
65.   Mirage – Get Down
66.   Morris – Tonight's The Night (Extended Dance Mix)
67.   Moses – We Just
68.   Mozzart – Money
69.   Mr Me - I Go Down (Sa Sa Sa)
70.   Mr. Flagio – Get The Night / Nathalie – My Love Won't Let You Down
71.   My Mine – Hypnotic Tango (Extended)
72.   Off - Eléctrica Salsa
73.   P. Lion – Happy Children
74.   Patrick Cowley – Menergy
75.   Paul Sharada – Dancing All The Night (Hard Remix)
76.   Peter Richard - Walking In The Neon
77.   Phaeax – Talk About
78.   Pino D'Angio – Ma Quale Idea (12 inch)
79.   Primadonna - Angel You
80.   Radiorama – Chance To Desire (Extended)
81.   Raff - Self Control (Original 12 inch)
82.   Raggio Di Luna – Comanchero
83.   Righeira – Vamos A La Playa
84.   Risen From The Rank - Aids (Extended)
85.   Rofo - Flashlight On A Disconight
86.   Roger Meno - Don't Go Away
87.   Roni Griffith – The Best Part Of Breaking Up (12 inch)
88.   Roy - Shooting Star
89.   Rudy - Different Words (extended version)
90.   Ryan Paris – La Dolce Vita (12 inch)
91.   Sabrina – Boys
92.   Samantha Gilles - Let Me Feel It
93.   Sandy Marton – People From Ibiza
94.   Saphir - Shot In The Night (12 inch)
95.   Savage – Don't Cry Tonight
96.   Scotch – Delirio Mind (New Version)
97.   Selena – Shotgun
98.   Shamall - Feeling Like A Stranger
99.   Silver Pozzoli – Around My Dream (12 inch)
100.   Spagna – Easy Lady
101.   Special Touch - Check It Out
102.   Steve Allen – Letter From My Heart
103.   Taffy - I Love My Radio
104.   Tapps – Runaway (Extended)
105.   T-Ark – Under Cover Lover (Extended)
106.   Telex - Moskow Diskow (French 12" version)
107.   The 49ers - Touch Me
108.   Tom Hooker – Atlantis (Extended)
109.   Tony Esposito – Kalimba De Luna
110.   Topo and Roby – Under The Ice
111.   Trans-X – Living On Video
112.   Tullio De Piscopo – Stop Bajon (Primavera)
113.   Valerie Dore – The Night
114.   Venus - Disco Espanol
115.   Video – Somebody (Hey Girl)
116.   Visions – Everybody
117.   Vivian Vee - Give Me A Break (Wild Mix)
118.   Wish Key - Orient Express (Rmx)

Sombreros are not metal

begtjuh

Canon Italo Disco het verhaal

Maar liefst 118 nummers Italo Disco en aanverwante genres. Kan dat niet korter? Nee, helaas dat kan niet. Het gaat tenslotte om een onbegrepen fenomeen waar de serieuze muziekliefhebber ten onrechte zijn neus voor ophaalt. Tijd voor wat rehabiliatie: een poging om het geheel enigszins in perspectief te brengen, de overbekende klassiekers nog eens van stal te halen, maar ook de minder bekende titels en artiesten eens in de spotlights te zetten.

Een genre waarbij je bijkans horendol wordt van de onderlinge connecties (het lijkt de maffia wel), met een aantal diep treurige verhalen, maar ook zeer veel zaken om vrolijk over te worden en te blijven. Als er ooit een bedoeling achter Italo Disco heeft gezeten, dan is het in elk geval wel vrolijkheid brengen. De meeste nummers zijn vertegenwoordigd in een lange versie, meestal de originele 12 inch mix, in sommige gevallen een relevante remix. De nummers lopen qua periode van eind jaren 70 tot begin jaren 90 van de vorige eeuw.

Eerst even een iets serieuzer poging om de historie van Italo Disco samen te vatten:
Italo Disco is een vorm van dansmuziek, groot geworden in de jaren 80 van de vorige eeuw. Het is een van de eerste soorten (bijna) volledig electronisch geproduceerde dansmuziek en is ontstaan eind jaren 70/begin jaren 80 van de vorige eeuw. Kenmerkend zijn het (zeker toen) futuristische "spacey" geluid tot stand gebracht met synthesizers, drum machines en vocoders.

De term Italo Disco is wat verwarrend, lang niet alle Italo Disco komt namelijk daadwerkelijk uit Italië. Gelijksoortige muziek werd namelijk op het zelfde moment ook gemaakt in Spanje, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Zweden en Canada. Euro Disco zou al een stuk meer correct zijn (in Amerika, Duitsland en Groot Brittanië is dat ook een gangbare term), maar Italo Disco werd op een gegeven moment met name in Duitsland een soort kwaliteitsstempel om de muziek mee aan te duiden, vooral op verzamel LP's met singles van artiesten die eerder op kleine labels waren uitgekomen.

De bekendste verzamel series zijn "The Best of Italo-Disco" (2 of 3 LP's per deel gevuld met volledige 12 inch versies) en "Italo Boot Mix" (mixplaten met stukken uit diverse nummers achter elkaar geplakt). Beide series worden uitgebracht door het Duitse platenlabel ZYX van Bernhard Mikulski. Beide series startten begin jaren 80, groeiden uit tot een reeks van 16 delen en  liepen in 1991 op hun eind. De meeste muziek op deze verzamelplaten is disco muziek van Italiaanse origine, vaak in licentie van onafhankelijke Italiaanse platenlabels. Deze kleine labels hadden vaak een beperkt distributienet buiten Italië. Door deze licenties kregen die producties via het veel grotere ZYX label wel de aandacht die ze verdienen. Op beide series komt echter regelmatig muziek voorbij die niet van Italiaanse origine is.

Op de Italiaanse TV zender RAI draaide destijds het programma Discoring. Veel van de clips die je bij de verhalen over de artiesten tegenkomt, zijn opnamen gemaakt tijdens optredens in het programma Discoring.

Ontstaan: 1976–1985
Met de introductie van synthesizers en andere electronische effecten ontstaan binnen het disco genre steeds meer electronische varianten, zoals Hi-NRG in Amerika en Space Disco in Europa. Belangrijke invloeden op Italo Disco zijn onder andere de muziek van Giorgio Moroder, Cerrone, electropop van onder andere Kraftwerk, Telex, Devo en Gary Numan en vroege Hi-NRG platen van onder andere Patrick Cowley (met Sylvester en Paul Parker) en Bobby Orlando (met The Flirts en Divine).

Kenmerken van Italo Disco zijn de vrijwel volledig electronisch tot stand gekomen nummers (synthesizers, drum computers, sequencers, samplers en vocoders maken de dienst uit). Zeer catchy melodieën met daarover heen meestal Engelstalige zang. Het Engels vaak met een stevig accent en ook uit de teksten blijkt vaak dat kennis van het Engels lang niet altijd op niveau is. De stem wordt beschouwd als een extra insturment, dus het gaat meer om de klank dan om de daadwerkelijke betekenis van de tekst. Thema's van de nummers zijn liefdesliedjes: robots, ruimtevaart, science fiction en zeker tweede helft jaren 80 een focus op landen/steden/mensen uit Sovjet Unie en Azië. Dat laatste laat zich enerzijds verklaren door glasnost/perestroika en anderzijds door de toename van populariteit van Italo Disco in die gebieden. In Europa is Italo Disco zowel populair in clubs, maar ook op radio en TV. In Engels sprekende landen blijft de bekendheid  meestal beperkt tot clubhits in de hippe discotheken.

1983 wordt door velen als het topjaar van de stroming gezien. Veel Italo Disco hits in dat jaar, vaak uitgebracht op net opgestarte labels als American Disco, Crash, Merak, Sensation en X-Energy. Het populaire label Disco Magic brengt dat jaar meer dan 30 singles uit. Het is tevens het jaar dat de term Italo Disco door Bernhard Mikulski wordt bedacht voor het eerste deel uit de eerder genoemde serie The Best of Italo Disco.

Verwante stijlen en opvolgers: 1982–1989
In Canada, met name Quebec, spelen veel disco artiesten muziek met alle kenmerken van Italo Disco. De muziek heet in Amerika Hi-NRG. Voorbeelden zijn Trans X (Living On Video), Lime (Unexpected Lovers en veel andere hits), Pluton & the Humanoids (World Invaders), Purple Flash Orchestra (We Can Make It), Tapps (Runaway en andere hits), etc. In Amerika zelf maken zangeressen als Evelyn Thomas, Shannon en Alisha ook prima Hi-NRG nummers die met regelmaat als Italo Disco worden aangeprezen.

In Duitsland heet Italo disco vaak Euro Disco of Discofox. Duitse producties zijn te herkennen aan een meer serieuze benadering van het genre en de teksten en hoogdravende producties vol met dramatische synthesizer loopjes en zangers/zangeressen die ieder moment in huilen lijken uit te barsten. Voorbeelden zijn Fancy, de Amerikaanse zanger en Fancy protégé Grant Miller, Bad Boys Blue, Joy, Lian Ross, C.C. Catch. Ook popproducties zoals die van Sandra en Modern Talking krijgen nog weleens het Discofox stempel.

Midden jaren 80 ontstaat nog een subgenre binnen Italo Disco: spacesynth, meestal instrumentale, spacey klinkende synthesizernummers van groepen als Koto, Proxyon, Rofo, Cyber People, Hipnosis/Hypnosis en Laserdance.

Eind jaren 80 neemt de populariteit van Italo Disco in Europa af, maar diverse producers slagen erin om hun geluid aan te passen naar Japanse smaak, hierdoor ontstaat Eurobeat. Voorbeelden zijn King Kong & D'Jungle Girls en Samantha Gilles. Eurobeat is eigenlijk Italo Disco op (iets) hoger tempo. Bekende labels zijn A-Beat-C Records (van Aleph's zanger Dave Rodgers), Hi-NRG Attack en de traditionele Italo Disco labels S.A.I.F.A.M. en Time die een doorstart maken als Eurobeat labels.

Rond 1989 ontstaat ook de stroming Italo House uit Italo Disco, voorbeelden zijn F.P.I. Project, The 49ers, Cappella, Corona en Black Box.

Revival: 1998–heden
Na een relatief rustige periode eind jaren 80 en begin jaren 90, ontstaat eind jaren 90 ineens weer belangstelling voor het originele Italo Disco geluid. Dit begint in Duitsland met de reünie van Modern Talking, waarna ook C. C. Catch, Bad Boys Blue, Fancy en Sandra weer gaan optreden. In Italië gebeurt hetzelfde met Gazebo, Savage, Ken Laszlo en andere artiesten. Meestal met een Euro House remix van de oude hits blazen deze artiesten hun carrière weer nieuw leven in en treden weer op voor TV: Rete 4 in Italië, Hits 24, Goldstar TV en Pro7 in Duitsland en het programma Nostalgia op het Spaanse TVE kanaal maken ruim plaats voor Italo Disco.

Er zijn veel gespecialiseerde online radio stations die het genre aanbieden op hun stream. In Nederland is het genre in de jaren 80 regionaal zeer populair geworden door radiopiraten als Radio Stad Den Haag en Freewave Radio in Leiden. Eerstgenoemde heeft ook weer zijn eigen online radio station en een website vol schelmenverhalen uit de goeie ouwe piratentijd.

ZYX Records brengt de ene na de andere compilatie op de markt en nieuwe labels als Panama Records en Radius Records gaan op zoek naar originele, maar vaak vergeten Italo Disco artiesten om die weer muziek te laten maken voor nieuwe vinyl uitgaven. Labels als het Nederlandse Iventi d'Azzurro en het Finse Flashback Records doen hetzelfde met het opnieuw uitbrengen van veelal obscure Italo Disco muziek en het alsnog uitbrengen van demo's die door de originele zangers of zangeressen opnieuw zijn ingezongen. Voorbeelden zijn Joey Mauro, Karl Otto, Diva, Mark Fruttero, Fred Ventura en George Aaron (van Video).

Nieuwe Italo Disco komt van artiesten als Peter Aresti/Peter Arcade (enorm populair in Zuid Amerika, met name Mexico), I-Robots (Spacer Frau uit 2006), Tobias Bernstrup (met een show boordevol kostuums en make-up), Master Blaster (Album We Love Italo Disco uit 2003), Harre Money (spreek uit Àrmani met zijn album The Picture of Dorian Gray uit 2006) en Sally Shapiro. In 2010 start Mark Zonda officieel de Neo Italo Disco beweging, geïnspireerd door bovengenoemde artiesten. Zijn doel is deze onafhankelijke artiesten te helpen met de productie van nieuwe Italo Disco nummers op het label Kingem Records.

Sombreros are not metal

begtjuh

Canon Italo Disco – Wie doet wat op welk nummer uit welk jaar en waar kennen we ze verder van

Ago – Computer (In My Mind)
1986
Echte naam: Agostino Presta. Italiaanse DJ en producer, vooral actief in de eerste helft van de jaren 80 van de vorige eeuw. Zijn bekendste nummer is Computer (in My Mind), maar in 1981 en 1982 scoort hij in Italië al een aantal single hits, die in 1982 op een compilatie album bij Full Time Records verschijnen.
De video bij het nummer: https://www.youtube.com/watch?v=Fjoo3agJ3Qc

Albert One – Turbo Diesel (Extended Turbo Mix)
1984
Echte naam:Alberto Carpani. Een van de belangrijkste en trouwens ook een van de letterlijk grootste Italo Disco artiesten. Deze gigant begint zijn carrière als Jock Hattle (zie verderop) met de singles To Be Or Not To Be en Crazy Family. Andere hits onder de naam Albert One zijn Turbo Diesel, For Your Love, Heart On Fire en Hopes And Dreams. In 2000 neemt hij een single Sing A Song Now op als A.C. One. Nog later gebruikt hij het alias X-One voor de hit Wet Wet Wet en zijn comeback in 2003 met Sunshine. Albert's eigen site: albertone.net
Geweldige video: https://www.youtube.com/watch?v=ggrmqd8yo2Y
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=MMnj_y3j5xE

Aleph – Fire On The Moon (Dutch RMX)
1986
Aleph bestaat uit zanger Giancarlo Pasquini (ook bekend als Dave Rodgers, oprichter van label A Beat C), Donato Bellini en Marco Manzi. Bekendste nummers zijn Fly To Me uit 1985 en Fire On The Moon uit 1986, die in de Nederlandse remix veel te horen was op Radio Stad Den Haag. De groep nam 2 LP's op: Black Out in 1988 en Take My Life in 1989, allebei origineel uitgekomen bij Time Records. In de jaren 90 breng de groep nog 3 singles uit.
Video van Fly To Me bij DisocRing: https://www.youtube.com/watch?v=kdIbdCKVJ0M
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=38h_37W__qw

Azoto - San Salvador
1981
Azoto is een project van producer Celso Valli (alias: Sandon). Na een conservatorium opleiding harmonie, compositie en dirigent, richt Valli zich op de opkomende Italo Disco. Hij schrijft, produceert en arrangeert een enorm aantal nummers voor verschillende bands. Hij is arrangeur op onder andere Peter Richard's Walking In The Neon (zie verderop), RAFF's Self Control (zie verderop) en Matia Bazar's Ti Sento (Italo Pop die ten onrechte vaak wordt versleten voor Italo Disco). Werkt nog altijd samen met allerlei muzikanten, meestal als producer. Groepen waarin Valli verder actief is/was: Adal-Scandy Super Band, Bulldog, Green Future Orchestra, Macho, Mandrillo And Muppets Band, Nuggets, Orchester Celso Valli, Passengers, Ping Pong, Silence en Tantra.
Video van Azoto "live": https://www.youtube.com/watch?v=KWgs2swEowA
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=dAipx0kXi8E

Baby's Gang – America
1985
Baby's Gang is de Italo Disco versie van Kinderen voor Kinderen. Producers en schrijvers achter de nummers zijn Ivana Spagna en Alfredo Larry Pignagnoli (beiden ook bekend van Fun Fun). De zangeressen zijn alleen bekend bij hun voornamen: Denise, Caterina, Cristina, Debora, Federica, Ilaria, Laura B., Laura M., Lisa, Maria Grazia, Mary, Patrizia, Sara, Vittoriana. Het bekendste nummer is Happy Song (1983), een jaar later door Boney M gecoverd (terugkerend thema in deze canon). De groep brengt in 1984 de LP Challenger uit, met daarop bijna alle singles die ze ooit hebben uitgebracht: Happy Song (1983), Challenger (1984), America, Jamin en Step By Step (allen 1985) en My Little Japanese Boy (1986). In 1989 verschijnt nog de single Disco Maniac onder de naam Denise & Baby's Gang. De bezetting van de groep is dan al bijna volledig anders, zoals dat hoort bij Kinderen voor Kinderen-achtige projecten...
Briljante video van Challenger: https://www.youtube.com/watch?v=C_nTg_Ss3lk
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=PF0ZgKf3huE

Baltimora - Tarzan boy (extended version)
1985
Baltimora bestaat uit Jimmy McShane (frontman, zang), Maurizio Bassi (keyboards, zang), Giorgio Cocilovo (leadgitaar), Claudio Bazzari (slaggitaar), Pier Michelatti (bas) en Gabriele Melotti (drums). Bekendste nummer is de hit Tarzan Boy (1985). Onduidelijk is wie nu precies de zang voor zijn rekening neemt in dit nummer: Jimmy McShane of Maurizio Bassi. Het levensverhaal van frontman Jimmy McShane is interessant: geboren in Londonderry, Noord Ierland. Speelt al vroeg bas en gitaar en blijkt een danstalent, maar kent in zijn eigen omgeving maar weinig succes. Tot overmaat van ramp komt hij uit de kast en ook dat valt niet bepaald in goede aarde. McShane vertrekt om te gaan werken als medisch technicus bij het Rode Kruis in Ierland. Daar leert hij Maurizio Bassi leerde kennen. De mannen richten in Italië samen Baltimora op. Tarzan Boy is veruit de grootste hit, maar de groep brengt nog meer nummers uit. In de meeste landen floppen die opvolgers genadeloos. Baltimora valt uit elkaar, maar McShane blijft wel in Italië wonen en zoekt een carrière buiten de muziek. In 1994 wordt AIDS bij hem geconstateerd. Een paar maanden later verhuist hij terug naar Londonderrry waar hij nog een jaar woont voor hij uiteindelijk op 37 jarige leeftijd aan de ziekte bezwijkt. In het centrum van Londonderry staat nu wel een herdenkingsteken voor McShane. Eindelijk erkenning...
De video: https://www.youtube.com/watch?v=dVHHrIbgOWY
Sombreros are not metal

begtjuh

Barbie – Barabba (Original Version)
1987
Geschreven door Aldo Martinelli en Simona Zanini, een team met zeer veel Italo Disco succes (zie verderop: Doctor's Cat, Martinelli, Raggio Di Luna, Radiorama, Topo & Roby). Barbie zelf helaas een tweedagsvlieg, na Cucaracha Paraiso, de opvolger van Barabba niets meer van vernomen.
Prachtige video die niet geheel synchroon loopt qua geluid: https://www.youtube.com/watch?v=QPeWBEZEiyU

Bobby Orlando – She Has A Way
1982
Echte naam: Robert Phillip Orlando. Amerikaanse labelbaas, platenproducer, componist en muzikant uit Amerika. Zeer productief in de jaren 80 met diverse eigen muzieklabels met eigen producties of bands waarbij de band meestal bestaat uit Bobby Orlando voor alle muziek plus een of meer zangers/zangeressen.
Orlando is erkend als een van de "founding fathers" van Hi-NRG pop en dance muziek. Zijn producties zijn eenvoudig herkenbaar aan de strakke synthesizerloopjes, rollende baslijntjes en kletterende percussie. Orlando speelt zelf keyboards, gitaar, drums, percussie en saxofoon. De rinkelende cowbell percussie en robotachtige sequencers in nummers als She Has A Way, The Best Part Of Breakin' Up (Roni Griffith, zie verderop) of in de bekende nummers van Divine en The Flirts laten allemaal het typische Orlando geluid horen.
Neil Tennant, bekend van The Pet Shop Boys, maar in 1983 nog maar gewoon assistant-redacteur bij het blad Smash Hits, komt in 1983 naar New York voor een interview met The Police, maar neemt eerst contact op met Orlando. Zowel Tennant als mede-Pet Shop Boy Chris Lowe zijn zeer onder de indruk van Orlando's geluid en producties. De eerste opnames van The Pet Shop Boys zijn daarom geproduceerd door Bobby Orlando.
Orlando's invloed op diverse dance muziek genres, waaronder Italo Disco is enorm, zelfs tot de dag van vandaag. Zijn meest recente uitgaven zijn de albums Social Contract Theory (2011) en Bright Nothing World (2010) en zijn 2010 en 2011 "Production Series".
Alias: C. Shore, Cha Cha Garcia, John "Gumball" Gonzales, Klaus Voegel, Mein, etc.
Bobby O bands: 1 Plus 1, Barbie & The Kens, Beat Box Boys, Bobby "O" & His Banana Republic, Boyd Brothers, Charlene Davis, Claus V., Condo, Darlene Down, Dressed To Kill, Fem-Spies, Flirts, Free Enterprise, Gina Desire, Girls Have Fun, Girly, Gomez Presley, Gringo Lopez, Hippies With Haircuts, Hotline, House Of 'O', I-Spies, Ian Darby, Johnny Bankcheck, Joy Toy, Lifestyle, Lilly & the Pink, Malibu, MC Fritz & The P-Rockers, Miss Tammi Dee, Nancy Dean, New Breed, New York Models, Oh Romeo, One-Two-Three, Patty Phillipe, Sandra Ford, Something Anything, Spooge Boy, Teen-Rock, Vision 1, Wow, Zwei Maenner, etc.
Bobby O platenlabels: "O" Records, Bobcat Records, Memo Records, Telefon Records, MenoVision Records, Beach Records, Plastic Records, Eurobeat Records, Obscure Records, Beat Box Records, Riovista Records, Intelligent Records, Basic Records, Knowledge Records, etc.
De single versie "live": https://www.youtube.com/watch?v=n7SAQnuWJko

Brian Ice – Talking To The Night (12 inch)
1985
Echte naam: Fabrizio Rizzolo. Overtuigt op 14 jarige leeftijd zijn ouders om voor hem een gitaar te kopen. Eerste single onder de naam Brian Ice is Talking To The Night, dat hij schrijft samen met Roberto Lajolo en uitgebracht op het belangrijke Italo Disco label Memory Records in 1985. Hij schrijft ook nummers voor Body Power (Dancing In The Tears, Nothing, It's A Life, Fire), Roy (Destiny Time, Shooting Star (Six Times), voor die laatste: zie verderop), Alan Ross (Ciao Ciao, Kissing The Kiss, Run Stop). Hij wordt gewaardeerd door dance producers, omdat hij teksten schrijft die lekker klinken. De juiste woorden op de juiste plek, betekenis is, zoals wel vaker tweede prioriteit. Op dit moment werkt Fabrizio voornamelijk aan musicals (alle liedjes en teksten voor "Sketch – the musical") en als acteur in 2 komedies.
Plakhaar video: https://www.youtube.com/watch?v=58daaowM3zs

Camaro's Gang – Ali Shuffle (New Remix)
1985
Camaro's Gang is een Spaanse vriendengroep die bestaat uit Franco Scopinich, Venise, Barry Mason, Alessandro Novaga, Enzo Vallicelli, Tony Carrasco, Fabio Sbaragli, Fulvio Mazzotti, Symona, Pierre Feroldi, Sandro Casiglieri en Franco Abrignani. De groep  start vanuit een gezamenlijke liefde voor Italo Disco en synth pop een eigen radiopiraat: Superradio. Ze beginnen ook eigen nummers te schrijven en -omdat niemand die nummers wil uitbrengen- starten ze een eigen label: Superradio Records. Na het eerste succes met nummers voor Sun La Shan en Barry Mason starten ze met hun eigen "supergroep" Camaro's Gang, die uiteraard veel airplay krijgt op Superradio. De naam Camaro's Gang komt van de auto van Franco: een metallic rode Chevrolet Camaro.
Na het succes van de singles Ali Shuffle, Move A Little Closer, Bronx en Fuerza Major maken ze remixen van deze nummers die uitkomen op hun eerste LP Decamerone ("The Camaro One" 1985). Het laatste nummer in de originele bezetting is Motel Lovers (1986). De groep gaat daarna in steeds wijzigende samenstelling verder met als enige originele leden Venise en Franco Scopinich.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=NhwfEE8c1wo

Carl Max – Bolshevita
1987
Bandleden: Karl Bleiss, Max Geisler. Geproduceerd en geschreven door Anthony Monski (echte naam Anthony Monn), voornamelijk bekend van zijn werk voor Amanda Lear, Judy Cheeks en Magnifique.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=bQYkjhuqH8E
Sombreros are not metal

begtjuh

Cerrone – Supernature
1977
Echte naam: Jean-Marc Cerrone. Franse Disco - electro songwriter - producer - arrangeur en muzikant. Heeft 25 solo albums uitgebracht (inclusief soundtracks). Samen met Giorgio Moroder is hij een van de belangrijkste figuren in de euro disco en daarmee ook van grote invloed op Italo Disco. Hij is als 18 jarige al orkestleider in Club Mediterranee. Als hij 20 is, start een zeer lucratief contract bij het Franse label Barclay.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=cJ5V3OZdIZM

Chaplin Band – Il Veliero (12 inch)
1982
In 1976 wordt in Maastricht de Chaplin Band opgericht door de broers Jo en John Bartels. De band kent een nogal wisselende bezetting: eerste zanger Jimmy Soulier verlaat de band in 1977, Walter Nita neemt over (kleine hit in 1978 met Madman's Discotheque), maar vertrekt daarna voor een solocarrière. Drummer Willy Bronzwaer stapt in 1980 op. Anton Schlaecker en Jack Bartels sluiten zich bij de band aan in 1981. De band heeft dan internationaal enig succes met Il Veliero, een cover van een Italiaans popliedje van Lucio Battisti en later nog met het zelfgeschreven nummer Gold. De band blijft actief tot 1992. Daarna gaan de bandleden samen met de band The Walkers (met in de gelederen ook enige ex-Chaplin Band leden) verder als cajun formatie Lafayette.
Charlie Chaplin Band video: https://www.youtube.com/watch?v=S80NvnsZc4Y
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=elgR0l3ld3o

Charlie – Spacer Woman
1983
Charlie bestaat uit: Gino De Stefani en Maurice Cavalieri (echte naam Maurizio Cavalieri). Werken ook samen onder de naam Firefly en Nexus. Cavalieri speelt daarnaast ook in de bands: Cavalieri & Co. en International Music System en brengt in 1989 nog een titelloze soloplaat uit. Verder helaas weinig info over te vinden...
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=eglu23iGsU0

Club House - Do It Again With Billie Jean (12 inch)
1983
Bandleden: Carl Fanini (East Side Beat, Cappella, DJ Professor), Gianfranco Bortolotti (Cappella, The 49-ers) en Silvio Pozzoli (Silver Pozzoli). 3 bandleden die in Italo disco en Italo house hun sporen ruimschoots verdiend hebben. Club House scoort in 1983 een hit met deze mash-up avant la lettre van Michael Jackson's Billie Jean met Steely Dans Do It Again. De groepsnaam is in 2006 voor het laatst gebruikt door Bortolotti voor een EP met een covers van Coldplay's Speed Of Sound en Don't Stand So Close van The Police.
Coole bril video: https://www.youtube.com/watch?v=hpUsDgLhdtA
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=EHCpSXv71ho

Coccobello - Coccobello (Extended)
1985
Waarschuwing vooraf: je krijgt dit nummer niet meer uit je hoofd de komende tijd...Wedden? Dit dwaze nummer is geschreven door Mirko Limoni en Valerio Semplici. Andere gezamenlijke Italo projecten van deze heren: Bit Machine, Black Box, Groove Groove Melody, Rosso Barocco, Starlight Invention Group en Wood Allen en productiewerk voor onder andere My Mine (zie verderop) en Alan Ross.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=r2fBOaNpTJo

Cruisin' Gang - High Fashion Italo Remix Vol 3 Side A (Ben Liebrand)
1985
Cruisin' Gang bestaat uit de zangeressen Laura Fadinger, Sabrina Morroya en Ombretta Marsigli. Ze scoren kleine hits met On The Beach Tonight, Chinatown en America. Deze remix door Ben Liebrand bevat stukken uit de singles Chinatown en On The Beach Tonight. Mooie recensie van dat laatste nummer: 
"Capturing everything that made Italo Disco so special, fun and accessible, On The Beach Tonight is an irresistible piece of euphoria that cannot help but raise a smile. At first the high pitched vocals appear to be a joke, but they soon make sense. The main vocalist emerges and sounds like Kim Wilde which is no bad thing. Musically a thick, rolling electro bassline under a very strong synth melody typical of mid-80's Italo Disco. The rhythm section is particularly innovative for Italo, eschewing straight 4/4 for a breakbeat style that really freshens up an already alert track. Some will dismiss this as throwaway cheesy europop, but they can have their opinion. Personally, I appreciate this track for what it is: Brilliant."
Video van China Town maar dan opgenomen "on the beach": https://www.youtube.com/watch?v=B9eM0kmVzCQ
En de remix zelf: https://www.youtube.com/watch?v=t-i0X7dpUyQ
Cyber People – Void Vision (Extended Version)
1984
Geschreven en uitgevoerd door Giorgio Spagna met producers Stefano Cundari en Alessandro Zanni (zie verderop bij  Hipnosis/Hypnosis en Koto). Andere aanraders van Cyber People: Polaris en Dr. Faustus.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=5HOylxlkyfw
Sombreros are not metal

begtjuh

Dance Department – Paradise
1986
Dance Department bestaat uit Andreas Drewling en Kay Schwenkow. Deze heren brengen een jaar eerder (onder de naam Copy-Right) een cover uit van Modern Talking's You Can Win If You Want en het origineel van Paradise. Die originele versie klinkt dan weer als een kruising tussen Modern Talking en Talking Heads. Dan toch liever deze hitversie...
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=_BqULkMgUfc

David Lyme – Bambina
1985
Echte naam: Jordi Cubino is een Spaanse zanger, songwriter en model. Hij begint als operazanger en ontdekt pas later disco. Bambina is zijn eerste single, andere bekende nummers zijn Let's Go To Sitges, Playboy, I Do Not Want To Lose You, Bye Bye Mi Amor en Never Say You Love Me. In 1990 verlaat David Lyme het label Max Music en gaat naar de concurrent Blanco Y Negro. Daar komt zijn laatste single Perestroika uit. Die slaat beduidend minder aan dan de voorgangers en zo komt er een eind aan de zangcarrière van David Lyme. Achter de schermen blijft hij wel actief in de muziek: hij heeft zijn eigen studio en produceert en schrijft teksten voor andere artiesten. Verder schrijft hij muziek voor commercials van onder andere Coca Cola en Chupa Chups.
Geen beste kwaliteit maar wel hilarische video: https://www.youtube.com/watch?v=HpWp9JOgMS8

Den Harrow – To Meet Me (A-Version)
1983
Stefano Zandri, een fotomodel, is de frontman van het project Den Harrow. Den Harrow is in de jaren 80 zeer populair met name in Italië, Duitsland, Zwitserland en Zweden met de hits Future Brain, Mad Desire, Bad Boy, Don't Break My Heart, Day by Day en Catch the Fox, allemaal van de eerste 2 Den Harrow albums Overpower and Day by Day. De naam Den Harrow is bedacht door de producers en is gebaseerd op het Italiaanse woord Denaro ("Geld").
Stefano Zandri is op deze hits zelden te horen als zanger. To Meet Me en A Taste Of Love zijn gezongen door Chuck Rolando (van The Passengers), Mad Desire door Silvio Pozzoli en de overige hits tot You Have A Way (1988) door Tom Hooker (zie verderop voor zijn solosucces Atlantis). De nummers op de plaat Lies (1988) zijn ingezongen door de Engelse zanger Anthony James. Er is zelfs een verhaal rondom Zandri verzonnen dat hij eigenlijk een Amerikaan (Manuel Stefano Carry uit Boston) is, zodat de groep makkelijker kan doorbreken in landen buiten Italië.
In 1991 en ruim na de glorietijd verschijnt pas de eerste single met zang door Stefano Zandri zelf: Ocean. Het probleem is gelijk duidelijk, de beste man kan totaal niet zingen...Toch treedt Stefano Zandri nog regelmatig op als Den Harrow, met name in Oost-Europa. Hij presenteert TV-programma's en brengt in 2007 nogmaals een zelfgeschreven en zelf ingezongen single uit. In 2010 start Tom Hooker een rechtszaak tegen Zandri. Hooker wint en daarmee is het voor Zandri officieel niet meer toegestaan om op te treden als Den Harrow (in elk geval voor de nummers waarop Tom Hooker de zang voor zijn rekening nam).
Maar wat een acteur is die man in de video van Over Power: https://www.youtube.com/watch?v=Of3vQn89TuI
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=AksMyAE03hw

Digital Emotion – Get Up (Special Effects Mix)
1983
Digital Emotion is een Nederlandse Euro Disco groep. Meest bekende nummers zijn Get Up, The Beauty And The Beast en Go Go Yellow Screen, allemaal uit midden jaren 80. De remix van Go Go Yellow Screen bevat in 8 en halve minuut Italo Disco heaven zowat meer bomexplosies dan een gemiddeld concert van Kiss en heeft mede daardoor lang op nominatie gestaan voor de canon. Uiteindelijk gekozen voor de grotere hit Get Up. Digital Emotion heeft 2 LP's uitgebracht: Digital Emotion (1984) en Outside In The Dark (1985).
Gelukkig nog wel een video van Go Go Yellow Screen: https://www.youtube.com/watch?v=nimxowF8yWY
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=5TiYidA5bf4
Sombreros are not metal

begtjuh

Doctor's Cat – Feel The Drive
1983
Zie Martinelli en deze ronkende recensie:
"I miss hearing this song on the radio. Feel the Drive was all over Chicago when it came out and this record was the first import I ever bought. To me, in 1983, this music really sounded like the future.  Finding out that the song was from Italy only made sense to me at the time. Americans for the most part weren't making music like this and wouldn't be for a few more years at least. Italian (and Dutch) imports really set the stage for the development of House music in Chicago. Imports like these were the some of the first examples of all-electronic music that I had ever heard. American dance music at this time had synths and electronic drums but they still tended to include guitar and bass (Arthur Baker and Afrika Bambatta were execptions). Italo didn't use synthesizers to emulate real instruments; it used them on their own terms for their own reasons. It's interesting to note that, at least in Chicago, Italian and Dutch imports were at their height of popularity around 1983-1985. Once local producers started making music like this, demand for European labels fell off (except for labels like Rams Horn that pressed re-releases of older American Disco). Feel the Drive is pretty typical of the Italo songs that got heavy rotation in Chicago. Hypnotic bassline, conga driven drums, and female vocals singing pretty much nonsense lyrics. In a lot of cases the instrumental versions of these tracks got more play but not in this case. Feel the Drive's vocal version got equal airtime. About a year or so later, Doctor's Cat scored another Chicago hit with Watch Out. I have no idea if these songs or the group Doctor's Cat were big elsewhere. The only Americans I've met who know the group are from Chicago. Same goes for a lot of the big Italo hits of the time. I've often wondered how it was that some tracks became such huge hits in this city. Did a couple of DJ's have a good connection to Italian labels like il disc 8 and Memory Records? Was it driven more by the buyers from the big retail players (Importes, Etc., Rose Records)? I was too young to know but I did know that this music was the shit."
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=qKmbsCWiAUU

Easy Going – Baby I Love You
1978
Giancarlo Meo (tevens in de bands Capricorn en Kasso) en Claudio Simonetti (ook bekend onder de naam Claude King) vormen samen Easy Going. Simonetti is nog altijd zeer actief in de muziek. Zijn carrière in muziek start met de groep Goblin, een groep waarmee hij enkele film soundtracks opneemt. In 1978 valt Goblin uit elkaar en gaat Simonetti verder met de band Easy Going. Baby I Love You is een van de eerste echte Italo Disco nummers. Een jaar later schrijft en produceert hij de hit Give Me A Break voor zangeres Vivien Vee (zie verderop). Daarna speelt hij in de bands Kasso en Walkman en brengt in 1981 zijn eerste echte solo album uit. Simonetti richt zich daarna steeds meer op muziek voor film soundtracks. Hij werkt veel met grote orkesten met symfonische bewerkingen van rocknummers en soundtracks uit horror en science fiction films.
Dansende mannen met snorren video: https://www.youtube.com/watch?v=eUnmUB2uCOQ

Eddy Huntington - U.S.S.R. (12 inch)
1986
Echte naam: Edward Huntington. Engelse zanger die ook viool en hobo speelt, al heeft hij zelf maar weinig op met klassieke muziek. Zijn favoriete artiesten zijn Eurythmics, Phil Collins, maar vooral Cliff Richard. Op 18 jarige leeftijd verlaat hij zijn ouderlijk huis om in Londen te gaan werken als model in de Pineapple Dance Studios. Hier ontvangt hij het voorstel van Baby's Records om het nummer U.S.S.R. te zingen. Dit wordt een van de meest succesvolle Italo Disco hits in 1986. Eddy neemt nog een aantal nummers op, onder andere Meet My Friend (met het hoogdravende refrein Meet my friend, he knows every little trick, meet my friend called Dick). De latere singles halen niet meer hetzelfde succes als U.S.S.R. Dus Eddy zet een punt achter zijn muzikale carrière en gaat verder als leraar...
Meesterlijke video dus: https://www.youtube.com/watch?v=1GEPgRcbk8A

Electric Workers - Robot Is Systematic
1982
Leden van Electric Workers zijn Franco (Francesco) Rago, Gigi (Gianluigi) Farina en X. Monneret (Xenia Olga Anastasia Monneret De Villard). De groep producers en muzikanten brengt onder verschillende groepsnamen Italo Disco nummers uit, met name in de vroege jaren 80. Andere groepsnamen zijn: Atelier Folie, Cariocas, Dalì, Decadance, Expansives, Message From Future en Wanexa.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=WEXZc3MWaP0

Evada – Ooh, My Love
1987
Echte naam: Loretta Barbarella (waarom ze daarmee dan weer niet doorbreekt, is mij een raadsel...). Ze zingt ook bij de groep Samoa Park (Tubular Affair) en onder de naam Eva Mango. Dit nummer is geproduceerd door Tony Carrasco. In de credits een speciaal bedankje voor Silvio Pozzoli, die zal ook een steentje hebben bijgedragen aan dit fijne plaatje.
Big hair video: https://www.youtube.com/watch?v=XbGVImTXeuk
Sombreros are not metal

begtjuh

F.P.I. Project – Going Back To My Roots (Rich In Paradise)
1989
De Italiaanse producers Marco Fratti, Corrado Presti en Roberto Intrallazzi zijn samen met Luciano Berry verantwoordelijk voor een serie Italo House klassiekers. De naam F.P.I. Project staat voor Fratti Presti Intrallazzi Project. Het geluid van de groep is onmiddellijk herkenbaar: sterke piano of gitaar samples, schreeuwende stemmen (veel James Brown samples, zoals vaker in vroege housenummers) en een (veel) snellere beat dan Italo Disco. Andere nummers zijn Everybody All Over The World, Risky,  en het onder de naam TC Berry uitgebrachte Funky Guitar.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=bTjAEAMtAas

Fake – Another Brick
1986
Fake is een groep in 1977 opgericht door de Zweedse muzikanten Erik Strömblad en Stefan Bogstedt. Ze treden eerst op onder de naam Size 46. Metal drummer Stefan Sverin, zanger Tony Wilhelmsson en zangeres Ulrika Örn komen later bij de band en de focus van de band verschuift steeds meer van rock naar dance. De groep brengt een aantal zeer originele singles uit, waaronder Frogs In Spain en Donna Rouge (grote hit in nieuwe thuisbasis Italië). In 1985 brengt de groep het album New Art uit. De laatste single is Another Brick uit 1986, een uitermate inventief en bombastisch nummer met een prachtige videoclip bij de singleversie. De lange versie van dit nummer start met een bijna klassiek klinkend intro, gaat over in een Cock Robin-achtige popmelodie om vervolgens steeds verder over de top te gaan met rare commentaartjes, schreeuwgeluiden en stuiterende percussie. Mocht je op zoek zijn naar de Bohemian Rhapsody van Italo Disco, dan heb je hem wat mij betreft gevonden. De groep valt na Another Brick uit elkaar.
John Travolta en Bonnie Tyler wachten op de trein video: https://www.youtube.com/watch?v=6UGapxejQW8
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=B6V_bm1kAww

Fancy – Bolero (Hold Me In Your Arms Again)
1985
Echte naam Manfred Alois Perilano. Duitse zanger, componist en producer die eerst een carrière als schlagerzanger Tess Teiges heeft, voor hij onder de naam Fancy in 1984 zijn eerste discohit scoort met Slice Me Nice. Dit nummer en Bolero (Hold Me In Your Arms Again) zijn de grootste hits onder eigen naam. Hij werk vaak samen met componist en producer Anthony Monn, bekend als producer voor de Franse zangeres Amanda Lear. Fancy neemt dan ook een cover op van het Amanda Lear nummer Blood And Honey. Fancy schrijft ook muziek voor andere artiesten, meestal onder de pseudoniemen Tess of Ric Tess. Hij schrijft onder andere voor Grant Miller (zie verderop), Linda Jo Rizzo (zie verderop), Marc Buchner, The Hurricanes, Mozzart (zie verderop), Timerider. Daarnaast neemt hij ook muziek op voor de Vegas shows van zijn goede vrienden Siegfried & Roy. Zijn meest recente plaat heet Forever Magic en is in 2008 uitgekomen.
Ze-vonting-iz-tu-motzj-video: https://www.youtube.com/watch?v=sg9B_RnV8lI

Fun Fun – Happy Station
1983
Fun Fun is een groep opgericht door producers Dario Raimondi en Alvaro Ugolini met de zangeressen Antonella Pepe (ook bekend van projecten als Gypsy & Queen, Hot Cold, etc.), Angela Parisi en Ivana Spagna. De eerste hit Happy Station wordt een groot succes, met name in een remix genaamd Scratch Version. The Chemical Brothers hebben een deel uit het intro gesampled op hun eerste plaat Exit Planet Dust.
De producers krijgen steeds meer vragen voor live optredens, maar de zangeressen zijn niet altijd beschikbaar. Daarom worden modellen Francesca Merola en Roberta Servelli ingehuurd om playbackend op te treden als Fun Fun. Eigenlijk à la Baltimora en Den Harrow en nog meer groepen. Have Fun! is de eerste LP van Fun Fun en bevat naast Happy Station ook de singles Give Me Your Love, Living In Japan en de andere grote hit Colour My Love. De grote hits slaan ook in Amerika aan en worden veel gedraaid in nachtclubs. Na de eerste plaat verlaat Ivana Spagna de groep voor een solocarrière (zie verderop). Ook model Roberta Servelli gaat weg en Elena Trastulli volgt haar op en is voortaan samen met Francesca Merola het gezicht van Fun Fun. Met nieuwe muzikant en producer Larry Pignagnoli aan boord, verschijnt in 1987 de 2e LP Double Fun. Op Double Fun staan de singles Could This Be Love en een cover van Gimme Some Lovin' van de Spencer Davis Group. De bekendste hit is Baila Bolero. De laatste hit van Fun Fun is een megamix van de bekendste nummers. In 1989 probeert Fun Fun mee te gaan in de dan opkomende Italo House stijl met de single Give Me Love, maar dat wordt geen groot succes. Het laatste nummer dat begin jaren 90 onder de naam Fun Fun uitkomt heet I'm Needin' You en is wederom geen succes. Sinds die tijd verschijnen alleen nog maar compilaties en DJ remixen van de bekende hits.
Wederom briljante video: https://www.youtube.com/watch?v=MFcwTyNGUss

Gary Low – La Colegiala (12 inch)
1984
Echte naam: Luis Romano Peris Belmonte. De carrière van Gary Low begint als hij wordt gevraagd om Pierluigi Giombini's You Are A Danger in te zingen. In veel Europese landen is het een grote hit. Daarna komen de singles I Want You en La Colegiala. Die laatste is oorspronkelijk een Peruaanse "cumbia" geschreven door Walter Leon en oorspronkelijk uitgevoerd door Rodolfo Y Su Tipica. Gary Low's versie wordt een enorme hit. De 12 inch versie bevat een lange beatbox-achtig gezongen percussie solo. Wie heeft er dan nog rototoms en timbales nodig?
Mannen met hoed video: https://www.youtube.com/watch?v=lAlLCxRfOQc
En die andere hit You Are A Danger: https://www.youtube.com/watch?v=WK3Z9jxaB9g
Sombreros are not metal

begtjuh

Gaz Nevada – I.C. Love Affair
1982
Leden: Alessandro Raffini (alias Billy Blade - sax, farfisa, zang), Giorgio Lavagna (alias Andrew/Andy Nevada - zang, electronica), Chainsaw Sally (bas), Ciro Pagano (alias Robert Squibb - gitaar) en Marco Dondini (alias Bat Matic - drums). In maart 1977 start de groep als new wave band Centro D'Urlo Metropolitano. Ze brengen de single Mamma Dammi La Benza uit mede-geproduceerd en gedistribueerd door de studentenvereniging van Bologna in september 1977. Na een reis naar Londen besluit de band de naam te veranderen in het makkelijker te onthouden Gaz Nevada (ook wel Gaznevada), naar de titel van het boek van Raymond Chandler: Nevada Gas. Ze spelen Ramones covers en nemen de demo Gaznevada op. De band tekent een contract bij het indie label Italian Records. Invloeden op het geluid van de band op dat moment zijn Contortions, Ramones, Velvet Underground, Talking Heads en Brian Eno. De band treedt ook veel op en groeit uit tot een cult band met veel fans. In 1982 verlaat Andy Nevada de groep, omdat hij vindt dat het geluid van de groep te commercieel is geworden. Hij start een -weinig succesvol- nieuw project: The Stupid Set. De band brengt na zijn vertrekt I.C.Love Affair uit en zet inderdaad een meer commercieel geluid neer. Gaz Nevada brengt nog diverse singles en albums uit tot de mannen in 1988 besluiten ermee op te houden.
Bokshandschoen+bandplooibroekvideo van Ticket To Los Angeles: https://www.youtube.com/watch?v=9Kp_JNsNW90
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=QOpPQ2oRbRs

Gazebo – I Like Chopin
1983
Echte naam: Paul Mazzolini. Hij wordt in Beirut geboren als zoon van een Italiaanse diplomaat en een  Amerikaanse zangeres. Hij leert op 10 jarige leeftijd gitaar te spleen om indruk te maken op een Duits meisje in zijn klas. Als tiener speelt hij in diverse jazz, rock en punk bands voordat hij producer Paul Micioni ontmoet. De eerste single die verschijnt onder de naam Gazebo heet Masterpiece en is in 1982 een kleine hit. Om het kleine succes voort te zetten, schrijft hij samen met Pierluigi Giombini het nummer I Like Chopin dat gelijk uitgroeit tot een enorme hit. De pianosolo is geen stuk van Chopin, zoals vaak wordt gedacht, maar gewoon geschreven en gespeeld door Mazzolini zelf. De singles en albums die na I Like Chopin verschijnen, halen nooit meer het succes van die plaat. Maar Mazzolini blijft actief in de muziek. Zijn meest recente single is Queen Of Burlesque die in mei 2011 is verschenen.
Oh zo romantische video: https://www.youtube.com/watch?v=grGjD1rTNyg

Gino Soccio - Try It Out (12 inch)
1981
Gino Soccio is een Canadese producer, zanger, songwriter, arrangeur en multi-instrumentalist. Zijn ouders komen uit Italië. Gino begint met piano spelen als hij 8 jaar oud is. Rond zijn 18e begint hij electronische keyboards en synthesizers te huren om te gebruiken in zijn thuisstudio. Hij wordt door een producer gevraagd om keyboards te spelen en nummers te schrijven voor een band Kebekelektrik. Uiteindelijk maakt hij die LP bijna helemaal op eigen kracht af. Hij scoort in Amerika een aantal grote hits met Dancer/Dance to Dance uit 1979 en Try It Out/Hold Tight uit 1981. Andere kleinere hits zijn It's Alright/Look At Yourself en Turn It Around. Gino zoekt ook de leden bij elkaar van de disco studio groep Witch Queen en produceert onder andere hun hit Bang A Gong/All Right Now.
Zo spelen we dat video: https://www.youtube.com/watch?v=Gwi4oMBtyOw
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=dpAuddaV_pI

Giorgio Moroder - Chase (Original 12' Version)
1978
Echte naam: Hansjörg "Giorgio" Moroder. Geboren is Urtijëi, een klein plaatsje in Noord-Italië, maar wereldberoemd geworden via zijn nieuwe thuisbasis Duitsland en nog later Los Angeles. Richt in de jaren 70 het label Oasis Records op dat later een subdivisie van Casablanca Records wordt. Algemeen erkend voor zijn synthesizer pionierwerk in de jaren 70 en 80 en van grote invloed op het geluid van new wave, house, techno en andere electronische muziek. Eerste roem komt via de samenwerking met Donna Summer, met name de nummers Love to Love You Baby en I Feel Love. Hij opent de Musicland Studios in München, die door onder andere Electric Light Orchestra, Led Zeppelin, Queen en Elton John wordt gebruikt.
Naast zijn werk met Donna Summer, produceert Moroder ook voor Three Degrees, Sparks, Bonnie Tyler, David Bowie, Irene Cara, Madleen Kane, Melissa Manchester, Blondie, Japan, France Joli, Falco en neemt ook als solo-artiest muziek op. Bekendste singles zijn From Here To Eternity en Chase (thema van de film Midnight Express). Tussen 1977 en  1979 maakt hij ook muziek onder de naam Munich Machine.
In de jaren 80 scoort hij hits met Philip Oakey van Human League (Together In Electric Dreams) en zijn productiewerk voor de film Top Gun (met Berlin's grootste hit Take My Breath Away). Zijn meest controversiële werk is de restauratie van de beroemde "silent film" Metropolis die hij voorziet van een nieuwe en voor die tijd moderne soundtrack. Pat Benatar, Jon Anderson, Adam Ant, Billy Squier, Loverboy, Bonnie Tyler en Freddie Mercury leveren nummers voor de soundtrack. Moroder bemoeit zich ook uitvoerig met de restauratie van de film en met name die bemoeienis levert een hoop kritiek op. Zijn film soundtrack werk voor andere films levert veel minder kritiek op. Hij maakt, naast de al eerder genoemde films Midnight Express, Metropolis en Top Gun ook de soundtrack voor de films American Gigolo, Flashdance, The Never Ending Story, Thief of Hearts, Electric Dreams, Cat People en Scarface.
Met beelden uit de film Midnight Express: https://www.youtube.com/watch?v=ifXzrJfEZ2g
Interview en demovideo: http://www.youtube.com/watch?v=WmNH1e8yqdY
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=JSFzE8svnAA
Sombreros are not metal

begtjuh

Grant Miller – Break Away (Extended)
1988
Grant Miller is een Amerikaanse Italo Disco artiest die in Duitsland woont. Hij verlaat zijn ouderlijk huis in Indiana op zoek naar een carrière in show-business. Zo komt hij in Europa terecht waar hij kennismaakt met artiest Fancy (zie hiervoor) en zo begint zijn Italo Disco carrière. Break Away is niet zijn bekendste nummer, maar voor mij onweerstaanbaar vanwege de "hoe-hoe" koortjes. Andere hits van Grant Miller zijn Colder Than Ice, Red For Love, Doctor For My Heart en (Find My) Tracks In The Snow.
Prachtige video van Colder Than Ice: https://www.youtube.com/watch?v=hVzJUtdFd-s
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=pBYnRHva0wI

Harry Thumann - Underwater (12" version)
1979
Echte naam:Harald Thumann, alias: Wonder Dog. Duitse electronica componist, platenproducer en geluids engineer. In de jaren 70 en 80 ontwerpt en bouwt hij zelf zeer vooruitstrevende synthesizers en andere studioapparatuur. Zijn muziekcarrière begint als drummer, maar door zijn grondige kennis van audio engineering maakt hij vooral daarmee naam. Studio electronica staat op dat moment nog in de kinderschoenen, maar Harry ziet al snel welke mogelijkheden binnen handbereik lagen. Hij ontwikkelt mee aan de serie SSL 4000 consoles en gebruikt het eerste model daarvan om zijn eigen Countrylane Studios mee in te richten. Later doet hij veel baanbrekend werk met MIDI, onder andere door een Commodore 64 computer via MIDI te koppelen aan destijds zeer geavanceerde synthesizers als de Fairlight II en Moog 3C. Zo neemt hij een serie albums op voor Rondò Veneziano, waarop akoestische instrument en synthesizers naast elkaar te horen zijn. Naast 2 soloplaten brengt Thumann ook nog een serie "dog records" uit onder het Wonder Dog alias, deze hebben enig succes, met name in Duitsland en Groot Britannië. Toen Yamaha de DMP-7 digitale mixer introduceerde, bouwdeThumann een 2e control room in zijn thuisstudio met daarin een aantal DMP-7s gekoppeld aan een Neve uitzend console. Countrylane Studios wordt meer en meer een filmstudio, dus de muziekcarrière van Harry komt op een lager pitje te staan. In 2001 overlijdt Thumann.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=m0u_dlScBWA

Hipnosis – Pulstar
1983
Bandleden: Stefano Cundari, Paul Sears, Ugo Solenghi en later Angelo Bergamini. Cundari komt met het idee een cover op te nemen van Pulstar van Vangelis. De groep neemt het nummer op samen met Anfrando Maiola van Koto (zie verderop). De originele groep valt uit elkaar, Bergamini wordt gevraagd om bij de band te blijven als componist en muzikant, maar heeft er geen zin in. Paul Sears wordt lid van Kirlian Camera, de vorige band van Bergamini. In 1987 komt Cundari met een nieuwe single Droid onder de naam Hypnosis. In 1990 daarna overlijdt hij. Daarmee lijkt ook Hipnosis/Hypnosis officieel ten einde. In 1991 verschijnt een verzamel cd met de bekende nummers.
Maar in 1992 neemt ene Humphrey Robertson een single en album op voor ZYX onder de naam Hypnosis. Het logo op de verzamel cd en de nieuwe plaat is hetzelfde, dus het lijkt op een poging om de groep door te starten met nieuwe muzikanten. De revival duurt niet lang, laatste teken van Hypnosis 2.0 is een single uit 1994. In 2006 neemt Bergamini het nummer Kaczynski Code voor een nieuwe Kirlian Camera album op onder de naam Hipnosis Italy.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=NvyzI8g4NUc

Hugh Bullen – Alisand
1985
Hugh Bullen is een bassist en zanger, afkomstig uit Trinidad en Tobago. In de jaren 80 brengt hij in Italië diverse disco singles uit, waaronder Alisand, You And I, Night Girl en I Can't Stay Without My Love. Zijn carrière begint in de groep Soul Trinity, waarin ook zijn broer Kelvin spelt. Hugh is dan 15 jaar jong. Met deze band speelt hij in het voorprogramma van Cream en Jimi Hendrix. Beide broers spelen daarna in The Tonics. Hugh gaat vervolgens verder in de band Herbie Goins & The Nighttimers. Op toernee door Italië met deze band ontmoet hij de leden van de band Wess & The Airedales. Al snel besluit Hugh zich bij deze band aan te sluiten en zich voor langere tijd in Italië te vestigen. Hij doet veel sessiewerk in Italië, onder andere voor zanger Lucio Battisti en gitarist Franco Mussida. Eind jaren '70 begint hij onder eigen naam disco singles uit te brengen, geschreven samen met Enzo Vallicelli (van de band Zebra Crossing) en Romano Bais. In 1979 sluit hij nog zich korte tijd aan bij de band Gonzalez, die dan net een hitje scoren met I Haven't Stopped Dancin' Yet.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=ixArCzKJ8-M

Ivan - Fotonovela (12 inch)
1984
Echte naam: Juan Carlos Ramos Vaquero. Spaanse zanger scoort 2 dikke hits Baila en Fotonovela. Fotonovela is geschreven door Luis Gómez-Escolar (later ook hits voor o.a. Ricky Martin) en RT.1 (echte naam Pedro Vidal, ook bekend van Sabes Que Hora Es? van Vicio Latino, die op nominatie voor de canon stond).
Mooie clip: https://www.youtube.com/watch?v=lVkQwgOUrLI

Jock Hattle – Crazy Family
1983
Zie Albert One. Jammer dat Jock's Crazy Family bestaand uit Matilda, Diana, Ramona en Marian niet in deze video te zien zijn, maar gelukkig zijn de vet ronkende synthesizertjes wel present, even als Jock/Albert One himself: https://www.youtube.com/watch?v=ch3t5EcJFdM
Sombreros are not metal

begtjuh

Joe Yellow – Lover To Lover (For Sale)
1983
Echte naam: Domenico Ricchini. Ook weer een gevalletje zoek de zanger. De eerste hits Lover To Lover, Take My Heart en Recollection worden ingezongen door Domenico Ricchini, de latere Joe Yellow nummers vrijwel allemaal door producer Mauro Farina. En Domenico zelf neemt nog wat hits op onder andere naam: Bandanna, Bob Salton, Delanuà, Domenico Ricchini, Sylvi Foster.
Dit is in elk geval Domenico zelf in deze video van Take My Heart: http://www.youtube.com/watch?v=VMMS7LUZ83o
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=QmgTm3rIPhg

Kano – Another Life
1983
Bandleden: Luciano Ninzatti (gitaar), Stefano Pulga (keyboards) en Matteo Bonsanto (producer), zang door Glen White, die ook het gezicht van de band is. Brengen begin jaren 80 kort achter elkaar 3 LP's uit met daarop ook de andere hits I'm Ready, It's A War en Can't Hold Back Your Loving.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=p_bTmb2O4kE

Ken Laszlo – Glasses Man (12 inch)
1987
Echte naam Gianni Laszlo Coraini. Eerste hit is Hey Hey Guy in 1984. Voor een Italo Disco zanger een opvallend lange carrière, hij treedt nog altijd op, was eind oktober 2011 nog in Den Haag te zien (helaas gemist). Tonight haalt de Nederlandse Top 40 in 1986. Schrijft ook zeer veel onder pseudoniemen als Ric Fellini, DJ NRG en Ricky Maltese.
Met dank aan Radio Stad Den Haag video: https://www.youtube.com/watch?v=yo7Zgr4YGs8
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=Ut6yxA9C9JQ

King Kong & D'Jungle Girls – Boom Boom Dollars
1989
King Kong & D'Jungle Girls is een Italiaanse Eurobeat groep bestaand uit Andrea (King Kong), Alexandra en Roberta (D'Jungle Girls). Verschillende versies van hun hit Boom Boom Dollars zijn gebruikt in de Dance Dance Revolution (DDR) video spellen en terecht gekomen op diverse compilaties (Dancemania en Speed).
De Engelse tekst is vrijwel niet te begrijpen, maar toch zijn er mensen die zich aan een cover wagen, getuige deze geweldige video's: https://www.youtube.com/watch?v=AhkAUpo6h9w en https://www.youtube.com/watch?v=JtBE2WBaAkM
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=46yB6P7LkLM

Koto – Jabdah
1986
Koto is een Italiaanse synth-pop groep die oorspronkelijk bestond uit Anfrando Maiola en Stefano Cundari, later komt Nederlandse componist Michiel van der Kuy (van de groep Laserdance, zie verderop) erbij.
In 1982, brengen Anfrando Maiola, Stefano Cundari en Alessandro Zanni als Koto hun eerste single Chinese Revenge uit op het ZYX Records label. In 1983 richten Cundari en Zanni Memory Records op en brengen ze opnieuw Chinese Revenge uit, de single is een hit in Italië en een clubhit in Duitsland en Nederland.
Na dit succes schrijven ze hits voor andere groepen, onder andere Baby's Gang (Happy Song en Challenger) en helpen ze Hipnosis op hun cover van Pulstar. Deze single komt uit in 1983, net als de volgende Koto productie Japanese War Game. In 1985 brengt Koto de single Visitors uit en in 1986 de single Jabdah, die ook de Nederlandse Top 40 haalt. Daarna verschijnen ook nog een megamix en de kleine hit Dragon's Legend (met samples uit het videospel Dragon's Lair)
Eind jaren 80, na het overlijden van Stefano Cundari, raakt Memory Records in financiële problemen. Om het tij te keren, brengt Zanni een house remix uit van debuutsingle Chinese Revenge en een nieuw nummer Champion's Cue, ook meer in house stijl. Memory Records brengt nog meer singles van andere artiesten uit, allemaal in de dan populaire new beat en house stijl, maar het helpt allemaal niet en Memory Records gaat failliet. ZYX Records neemt de rechten van Memory Records over (en brengen tot de dag van vandaag Italo compilaties uit als zijnde "ZYX, the Memory label").
ZYX Records vraagt aan Michiel van der Kuy om een aantal Koto nummers te remixen. Kort erna begint hij ook nieuwe nummers uit te brengen onder de naam Koto, onder andere de singles Time, Minoan War, Plain, Acknowledge, Mechanic Sense en Mind Machine en de LP From The Dawn Of Time in 1992 plus 2 cover platen in 1990 and 1993.
In 2001 koopt Maiola de rechten op de Koto naam terug van ZYX Records en brengt nog 3 singles onder die naam uit. Momenteel werkt hij met Roberto Bisca en Alex Cundari (zoon van Stefano Cundari) aan nieuwe nummers.
De hilarische originele video voor Jabdah: https://www.youtube.com/watch?v=YnA4RjwIHCU
Sombreros are not metal

begtjuh

La Bionda – One For You, One For Me
1978
Carmelo en Michelangelo La Bionda zijn pioniers in Italo Disco, met hun eigen bands La Bionda en D.D. Sound hebben ze al in de jaren 70 succes. Ze werken samen met Mia Martini, Ricchi e Poveri en Bruno Lauzi. Hun eerste plaat F.lli La Bionda Srl uit 1973 is voornamelijk akoestisch met nogal progressieve nummers. Ze gaan naar Londen voor de opvolger Ogni Volta Che Tu Te Ne Vai in de Apple Studios in 1974. Daarna naar München, waardoor langzaam maar zeker meer disco in hun muziek doorsijpelt. In 1977 richten de broers D.D.Sound op, hun eigen disco groep met als eerste single het instrumentale Disco Bass (later titelmuziek voor het Italiaanse TV programma Domenica Sportiva). Andere singles van D.D. Sound zijn 1. 2. 3. 4.Gimme Some More, She's Not a Disco Lady, Café, Hootchie Cootchie.
Het succes van D.D.Sound loopt op een goed moment gelijk op met het succes van de band La Bionda die hits scoort met One For You, One For Me, Bandido en Rocky Woman.
Vanaf 1982 gaan de broers verder als producers in hun eigen studio in Milaan. Ze werken mee aan de successen van Righeira en andere Italo Disco artiesten, nemen jingles op en maken soundtracks voor films, waaronder een aantal Bud Spencer en Terence Hill films.
Mooi videootje: https://www.youtube.com/watch?v=SKSA43MRbZc

Laserdance – Humanoid Invasion
1986
Laserdance is een Nederlands spacesynth-project van Michiel van der Kuy en Erik van Vliet. Bekendste nummers zijn Laserdance, Power Run en Humanoid Invasion, allemaal hits in de jaren 80. Michiel van der Kuy speelt begin jaren 90 onder de naam Koto, totdat Anfrando Maiola (origineel lid van de band Koto) de naam weer terugkoopt. Michiel van der Kuy werkt samen met Fonny de Wulf (zie verderop: Rofo) en DJ Wessel van Diepen in de house groep L.A. Style (James Brown Is Dead). Andere aliases van Van der Kuy: The Curse, Denzil Slemming, Emphasis, Exposure To Little Electronic Noises, Forcefield, The Manipulator, Mike Loucas, Rygar. En hij speelt in de volgende groepen: 2 The Core, 4 Explore, Area 51, Attack, Blitz, Denzil & Dwayne, Desiderio, Diffuser, Fire On High, Forcefield, Funky Junk, Glow, Harlow, Kozmoz, Lovechild, Nymphomania, Ocean Drive, Paradisco, Paradiso, Perestroika Power, Pomp, Power Machine, Protocol, Prototype, Proxyon, Run 2, Vibe-rations.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=hAOdN4jjSIc

Latin Lover - Casanova Action (Vocal)
1986
Over de groep weinig info te vinden, behalve dat ze nog een paar andere singles hebben uitgebracht. Dit nummer is geschreven door Divine, Lack, Weiss. En anders dan ik dacht, is het niet de Divine van Shoot Your Shot, jammer genoeg...Bob Divine, ook bekend als de al veel minder wild klinkende naam Walter Robert Holthaus, een oorspronkelijk Amerikaanse bassist die naar Duitsland verhuist in de jaren 80 en ook heeft meegewerkt aan Mike Mareen's Love Spy (zie verderop).
Wel een prachtige video van de band in actie: https://www.youtube.com/watch?v=yEePHCSieXE

Lee Marrow – Shanghai
1985
Echte naam: Francesco Bontempi. Deze Italiaanse DJ start zijn muzikale carrière als drummer in 1970. Zijn eerste single Shangai is geen groot success. Een aantal jaar later werkt hij als producer mee aan eurodance-acts als Cappella (Bauhaus) en Corona (The Rhythm Of The Night en Baby Baby).
Hong Kong Foei video: https://www.youtube.com/watch?v=DE3jKK2tPDQ

Leslie Mandoki Feat. Eva Sun – Korea
1987
Leslie Mándoki (echte naam: Mándoki László) is een Hongaarse muzikant die vooral in zijn nieuwe thuisbasis Duitsland carrière maakt, eerst in de groep Dschinghis Khan en daarna als solo artiest. Hij studeert slagwerk en percussie aan het conservatorium in Boedapest in de vroege jaren 70 en speelt tegelijk in jazz-rock groep JAM (invloeden van Cream en Jethro Tull). In zijn studietijd zit hij bij het verzet tegen het communistisch regime. In juli 1975 vlucht hij samen met studiegenoot Gabor Csupo en anderen van Boedapest naar München. In Duitsland probeert hij als solo artiest aan het werk te komen, maar dat lukt aanvankelijk niet erg. Hij sluit zich aan bij de groep Dschinghis Khan, zie de video van hun grootste hit Moskau met Leslie in het groene pak (http://www.youtube.com/watch?v=BQAKRw6mToA). Dschingis Khan is de Duitse inzending voor het Eurovisie Songfestival in 1979 en eindigen op de 4e plaats.
Daarna werkt hij verder aan zijn solo carrière en werkt ook als producer voor onder andere No Angels, Phil Collins, Engelbert, Joshua Kadison, Lionel Richie en Jennifer Rush.
Korea is een duet van Leslie Mandoki met de eveneens Hongaarse zangeres Éva Csepregi (artiestennaam Eva Sun).
Dit is de video van Korea: https://www.youtube.com/watch?v=SHXH4dIHwdY
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=liMe3dmr2Wg
Sombreros are not metal

begtjuh

Lime – Unexpected Lovers (Original)
1985
Lime is een discoband uit Canada en bestaat uit Denis en Denise Lepage die alle nummers schrijven en inzingen, maar nooit zelf als Lime optreden. Daar huren ze Joy Dorris en Chris Marsh voor in. Joy en Chris treden alleen op als live versie van Lime, alle studioplaten blijven het werk van Denis en Denise Lepage. Voor ze als Lime werken, maken Denis en Denise in 1979 een instrumentale single The Break onder de naam Kat Mandu. De doorbraak als Lime komt een jaar later met het stevig op The Break gebaseerde, maar wel vocale nummer Your Love. Die vormt het startschot voor een lange carrière, zeker voor discobegrippen. De muziek van Lime is een inspiratiebron voor veel Italo Disco. Denise schrijft en zingt ook het nummer Dancin' the Night Away van Voggue.
Stoere jaren 80 video: https://www.youtube.com/watch?v=5XESoov22ms

Linda Jo Rizzo – Perfect Lover (Extended Version)
1987
Linda Jo Rizzo is een zangeres, componiste en producer. Geboren in Italië, maar woont al jaren in Duitsland. Ze begint als fotomodel en studeert in New York voedingswetenschap. Daar ontmoet ze Bobby Orlando (zie hiervoor), die haar vraagt om lid te worden van zijn groep The Flirts. Als de carrière van The Flirts op een steeds lager pitje komt te staan, besluit Linda te verhuizen naar het land waar The Flirts het meeste success hadden: Duitsland. Daar start ze een solocarrière die een flink aantal hits oplevert in samenwerking met onder andere Duitse producer Fancy (zie hiervoor) en Italiaanse broers La Bionda (zie hiervoor). Op dit moment is Linda met name in Duitsland nog wel actief in de muziek, maar heeft ze ook haar eigen Italiaanse restaurant in München.
Video van Heartflash met op de achtergrond Albert One als automonteur: http://www.youtube.com/watch?v=BYNP7GIhG64
Linda live: https://www.youtube.com/watch?v=aNhEiiiZRos

Luca Coveri – Do It Again (Club Mix)
1986
Eendagsvlieg geproduceerd door Shel Shapiro (echte naam: Norman David Shapiro), een Engelse muzikant die in Italië bekend wordt als lid van de band The Rokes en als schrijver van hits voor Mina, Patty Pravo, Ornella Vanoni, Gianni Morandi en Mia Martini. Daarnaast produceert hij platen van onder andere Riccardo Cocciante, Rino Gaetano, Enrico Ruggeri en i Musicanova.
Mooie video: https://www.youtube.com/watch?v=OOOsPo8At3c

Lucia - Marinero (Vocal Remix)
1985
Echte naam: Lucia Montanari. Geboren in Venezuela, maar woont in Italië. Producer van de platen is Elvio Pieri, die ook samenwerkt met Fake (zie hiervoor).
Video: https://www.youtube.com/watch?v=CjeMzs0J_SI

Luisa – Parole
1988
Eendagsvlieg, geproduceerd door Mike Mareen (zie verderop). Verder weinig info over te vinden.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=djTJkiVTZJg

Madigan - Ice Cold Love
1986
Tweedagsvlieg, verschenen op het Disco Magic label (ook van Italo Disco acts als Helen, Mex, Yvonne Koomen, Off Limits). Geschreven door Paratici, Ronchelli & Barocelli en geproduceerd en gearrangeerd door Gigi Maini en Raff Todesco (zie verderop bij Video en Visions).
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=1tNdPF_HzS4

Magazine 60 - Don Quichotte
1984
Magazine 60 is een Franse synthpop groep, bestaand uit Jean-Luc Drion, Dominique Régiacorte en zangeres Véronique Oliver. Bekendste nummer is Don Quichotte (Top 10 in Frankrijk in 1984 en Top 60 in Amerika in 1986). In 1987 komt de spin-off Pancho Villa nog uit.
Erg coole video: https://www.youtube.com/watch?v=tp7UcFuxfM0

Martinelli – Cenerentola (Cinderella)
1985
Martinelli is een groep die bestaat uit Aldo Martinelli, Fabrizio Gatto en Simona Zanini. Simona Zanini is een Amerikaans/Italiaanse zangeres en wordt in de jaren 70 door de La Bionda broers ontdekt. In 1983 ontmoet ze Aldo Martinelli en Fabrizio Gatto die op zoek zijn naar een zangeres die Engels als moedertaal heeft. Eerste samenwerking is Feel The Drive onder de naam Doctor's Cat (zie hiervoor). De groep werkt daarnaas ook onder de aliases: Cat Gang (cover van Jethro Tull's Locomotive Breath), Implantation, Moon Ray/Raggio Di Luna (zie verderop), Martinelli, Radiorama (zie verderop), Topo & Roby (zie verderop). Simona schrijft ook mee aan hits voor Valerie Dore (zie verderop). Jaren later treden Simona en Aldo weer op en brengen dan uiteraard vooral de oude hits.
Discoring video voor Cenerentola: https://www.youtube.com/watch?v=Ar0OaOq79R0
Sombreros are not metal

begtjuh

Massara – Margherita
1979
Echte naam Giuseppe Previde (Pino) Massara. Een eendagsvlieg die Boney M in 1980 nog aan een late hit helpt (deel 2 uit het Boney M thema). Frank Farian neemt het nummer op met zijn groep El Mama onder de titel Felicidad en probeert de single onder de naam Boney M uit te brengen, terwijl op de eerste versie geen van de originele Boney M zangers meedoet. Uiteindelijk dwingt de platenmaatschappij hem toch in elk geval nog de zangpartij van Liz Mitchell en Marcia Barrett toe te voegen en zo ontstaat de Boney M versie. Frank Farian, de eeuwige opportunist, brengt het nummer ruim 20 jaar later opnieuw uit, met de O Mama zang vervangen door Obama, een eerbetoon aan de dan net verkozen president.
De juiste mix: https://www.youtube.com/watch?v=Rxcdp5VQ5jM

Max Him – Lady Fantasy (12 inch)
1985
Max Him is een groep, bestaand uit Florian Fadinger en Guido Felicani. Ze scoren in de jaren 80 een aantal hits, waarvan dit naar mijn smaak de meest geslaagde is.
Verder weinig over bekend, wel dit sterke stukje op Spaanse TV zender: https://www.youtube.com/watch?v=M2QmYITtAdA

Mike Mareen – Love Spy (Night Mix)
1986
Mike Mareen is een Duitse zanger en producer. Zijn eerste succes kreeg hij met de band Cemetery Institution waarmee hij speelde in de Star-Club in Hamburg (waar ook The Beatles ooit hun carrière begonnen). Daarna monsterde hij aan op de koopmansvaart, waardoor hij uiteindelijk in New York terecht kwam. Daar speelde hij met een aantal Amerikaanse bands. Eenmaal terug in Europa, wordt hij producer van diverse Italo Disco artiesten en lanceert hij zijn eigen solocarrière. Met name in Duitsland en in Oost-Europa heeft hij veel succes. Bekendste nummers zijn Dancing In The Dark (1985) en Love Spy (1986).
Zoek de verschillen video: https://www.youtube.com/watch?v=A20yHPBzmG4
en zoveel jaar later: https://www.youtube.com/watch?v=IXx-H-PFpDw

Miko Mission – How Old Are You (12 inch)
1984
Echte naam Pier Michele Bozzetti. Begint zijn carrière als 7 jarige zanger in een klucht. Op 14 jarige leeftijd vormt Miko zijn eerste band I passi per la Musica, later met de naam Oscars. De groep doet mee aan diverse zangwedstrijden, waaronder Flip for San Remo. Die laatste winnen ze en Miko tekent vervolgens een contract bij Ariston Records in 1964. Hij verandert zijn naam in Don Miko en neemt zijn eerste solo singles op: 45 Gente... che ragazza en Non hai più niente per me. Als Miko Mission is zijn grootste hit How Old Are You.
Niet nader gedateerde en geweldig synchroon lopende video: https://www.youtube.com/watch?v=ZSvBAYTzHgA

Mirage – Get Down
1984
Echte naam: Todd Canedy. Maakt eerst carrière met de internationale progressieve jazz-rock groep Emergency. Deze is in Duitsland opgericht door uit Tsjechië verbannen muzikanten Hanus Berka, Reddy (Miloš Vokurka), Jiří Matoušek en Otto Bezloja. Op de laatste iets meer funky plaat van de band speelt Todd drums, percussie en synthesizer. Als Mirage neemt hij in 1984 Get Down op met producer Anthony Monn (zie Fancy). Het is de titelsong van de film Mama Mia - Nur keine Panik met Thomas Gottschalk, Uschi Glas and Helmut Fischer.
Originele(?) video: https://www.youtube.com/watch?v=GN8AAQ3DbUg

Morris – Tonight's The Night (Extended Dance Mix)
1986
De groep Morris bestaat uit Duitse producer Michael Zai, Amerikaanse zangeres Billie Wilson en tekstschrijver Mary Appelgate (later werkte zij voor Bad Boys Blue en Culture Beat).
Video: https://www.youtube.com/watch?v=8ZnIY-SOgM0

Moses – We Just
1985
Briljante eendagsvlieg. B-kant van de 12 inch heet Our Revolution, maar veel verder dan deze plaat is het nooit gekomen. Geproduceerd door Romano Musumarra, die neemt een paar jaar later een duet op met Demis Roussos...En schrijver Lorenzo Meinardi van Our Revolution werkt later met Alesandro Safina...Het kan verkeren.
Met aankondiging van Erik de Zwart himself: https://www.youtube.com/watch?v=aeNTtyQeKOU
Sombreros are not metal