DAE veldhoven

[WanFie]

Nee, de meeste remasters zijn gecomprimeerd en zijn daarmee luider opgenomen.

De "meeste"...?
"opgenomen"...?

Bovendien zijn ze vaak overstuurd opgenomen.

Bedoel je nu nog steeds remastering?

Ik bedoel inderdaad de remasters. Opgenomen laat dan maar weg. Maar ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel.
Een lid van onze audioclub heeft alle remasters weggedaan en vervangen door originele versies.

Neem b.v. LA Woman van The Doors. Het origineel uit 1974 heeft een DR van 14, de geremasterde van HD tracks uit 2012 in 96/24 heeft een DR van 10. Dat betekend dat je 4 dB dynamiek kwijt bent. Luister naar het onweer in het begin van Riders On A Storm . Zet de originele 4 dB harder dan de geremasterde, dan snap je misschien wat ik bedoel.

Bron: https://dr.loudness-war.info/album/list/1/dr/asc?artist=doors&album=

[morph]

Ik bedoel inderdaad de remasters. Opgenomen laat dan maar weg. Maar ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel.
Een lid van onze audioclub heeft alle remasters weggedaan en vervangen door originele versies.

Dat is wat mij betreft erg kort door de bocht.

Neem b.v. LA Woman van The Doors. Het origineel uit 1974 heeft een DR van 14, de geremasterde van HD tracks uit 2012 in 96/24 heeft een DR van 10. Dat betekend dat je 4 dB dynamiek kwijt bent. Luister naar het onweer in het begin van Riders On A Storm . Zet de originele 4 dB harder dan de geremasterde, dan snap je misschien wat ik bedoel.

Bron: https://dr.loudness-war.info/album/list/1/dr/asc?artist=doors&album=

Ja, ik snap wat je bedoelt.

Het origineel uit 1974 is een herpersing van de lp (het origineel stamt uit 1971), waarvan het afspelen niet te vergelijken is met een HD track als je niet exact de bron en bewerking van die laatste weet en de details met betrekking tot het afspelen van de plaat.
Los nog van de voor beide versies gebruikte meetmethode om tot het op de site vermelde oordeel over het dynamische bereik te komen.
Leuke site om eens door te kijken, hoor, maar ik zou (en kan) er geen waardeoordeel aan hechten.

De persoon achter die hobbysite blijkt gelukkig zelf ook de metingen te kunnen relativeren:

"An album with DR 6 doesn't necessarily sound overtly bad. And an album with DR 12 doesn't necessarily sound good (but the DR isn't to be blamed at least). For rock/metal a DR of 8 and above is considered okay."

[WanFie]

Ik heb die dat Doors album als voorbeeld genoemd. Ik heb dat indertijd gebruikt om de audioclubleden te laten horen wat remasters doen.
Dat was dan wel een CD een oudere persing ten opzichte van een geremasterde.

Zonder aan de volumeknop te komen, vonden ze allemaal de Remaster mooier (4 dB luider tenslotte). Toen ik het volume 4 dB hoger zette en het afspeelvolume gelijk was vonden ze het origineel toch wel een heel stuk mooier. Vooral in de detaillering was dat heel duidelijk hoorbaar.

Met de audioclub doen we thuisdemo's en ik probeer dan altijd wat specifieks te laten horen. Die keer was het dus compressie. Er waren dus nog een aantal voorbeelden. Tijdens die 5 avonden kon ik laten horen wat remasters en compressie doen. De conclusie daarna was, wanneer een album harder is opgenomen, is er altijd compressie toegevoegd. En bij vrijwel alle remasters is dat het geval.

En dat de DR niet alles zegt, klopt. Bij orgelmuziek of een a capella zanger is die altijd vrij laag. Maar wanneer er op een gitaar gespeeld wordt wil ik wél het tokkelen op de snaren horen en die bijgeluiden hoeven van mij niet persé, en zeker niet net zo hard als het tokkelen. Of het zuchten van een zangeres dat haar stem overstemt.

Ik maak ook wel eens opnamen, en weet heel goed dat livemuziek zonder compressie niet prettig is om naar te luisteren. Dus ik voeg ook altijd compressie toe, maar zo weinig mogelijk. Het moet wel herkenbaar blijven.

En dan om terug te komen op de DAE, wanneer je muziek op een topset laat horen zou je verwachten dat de beste opnamen nog niet goed genoeg zijn, maar zelfs hier geldt kennelijk "hoe harder hoe beter".

[morph]

Ik heb die dat Doors album als voorbeeld genoemd. Ik heb dat indertijd gebruikt om de audioclubleden te laten horen wat remasters doen.
Dat was dan wel een CD een oudere persing ten opzichte van een geremasterde.

Zonder aan de volumeknop te komen, vonden ze allemaal de Remaster mooier (4 dB luider tenslotte). Toen ik het volume 4 dB hoger zette en het afspeelvolume gelijk was vonden ze het origineel toch wel een heel stuk mooier. Vooral in de detaillering was dat heel duidelijk hoorbaar.

Wat ik probeer aan te geven is dat absoluut niet alle remasters een hoger volume hebben. De remasters van (de oude) MFSL dat eind jaren tachtig als voorloper begon met remasteren van populaire albums vanaf de originele opnamebanden is daar een voorbeeld van. Alle destijds als aluminium uitgebrachte en wat later gouden remasterversies klinken vrij zacht maar bevatten zoveel meer detail dan de normale cd's dat de meesten bij mij nog steeds de voorkeur hebben boven andere versies.
De recentere uitgaven van hen missen dat naar mijn smaak.

Nu heb ik je voorbeeld L.A.Woman van The Doors niet in die variant, daarom neem ik maar genoegen met de 2006 Ryko dvd-audio versie. Maar ik ben dan ook niet zo'n groot fan, heel af en toe een nummer vind ik genoeg.

[mediator]

In mijn optiek zijn remasters vaak op gepolijst. Alles wordt helder gemaakt en vooraan in de mix gezet. Klinkt vaak minder spannend of afwisselend zo je wilt. Ik heb zo'n heruitgave van the doors op vinyl en ik vind het een mooi opgenomen album. Ik heb geen vergelijk met het origineel.

[WanFie]

Ik heb die dat Doors album als voorbeeld genoemd. Ik heb dat indertijd gebruikt om de audioclubleden te laten horen wat remasters doen.
Dat was dan wel een CD een oudere persing ten opzichte van een geremasterde.

Zonder aan de volumeknop te komen, vonden ze allemaal de Remaster mooier (4 dB luider tenslotte). Toen ik het volume 4 dB hoger zette en het afspeelvolume gelijk was vonden ze het origineel toch wel een heel stuk mooier. Vooral in de detaillering was dat heel duidelijk hoorbaar.

Wat ik probeer aan te geven is dat absoluut niet alle remasters een hoger volume hebben. De remasters van (de oude) MFSL dat eind jaren tachtig als voorloper begon met remasteren van populaire albums vanaf de originele opnamebanden is daar een voorbeeld van. Alle destijds als aluminium uitgebrachte en wat later gouden remasterversies klinken vrij zacht maar bevatten zoveel meer detail dan de normale cd's dat de meesten bij mij nog steeds de voorkeur hebben boven andere versies.
De recentere uitgaven van hen missen dat naar mijn smaak.

Nu heb ik je voorbeeld L.A.Woman van The Doors niet in die variant, daarom neem ik maar genoegen met de 2006 Ryko dvd-audio versie. Maar ik ben dan ook niet zo'n groot fan, heel af en toe een nummer vind ik genoeg.

Er zijn zeker ook betere remasters en zeker de audiofiele uitgaven, maar dit zijn de uitzonderingen. Ik heb het hier over de standaard albums die na verloop van tijd weer onder de aandacht gebracht moeten worden. De zoveelste remaster is dan het gevolg. En vrijwel altijd wat compressie er bij.